Günümüzün en çok konuşulan ve sorun olarak görülen konusu "Erteleme" hastalığı. Gün içerisinde çalışma yorgunluğu, psikolojik nedenler ve belki ekonomik nedenlerle birçok şeyi erteleme eğilimi gösteriyoruz. Daha önceki köşe yazılarımda bahsettiğim James Clear'ın "Atomik alışkanlıklar" kitabında bu konuyu işlediği ve "İki dakika kuralı" adı verdiği bir uygulamadan bahsedeceğim bugün.
Kitaptaki "Ertelemeye iki dakika kuralı ile nasıl son verebilirsiniz?" bölümünde, modern çağın en iyi dansçı ve koreograflarından biri olan "Twyla Tharp", her güne bir ritüelle başladığını söylüyor. Bu ritüeli şöyle başlatıyor;
"Ritüel, sabahları spor yapmak için vücudumu maruz bıraktığım esneme ve ağırlık antrenmanı değildir. Taksidir. Taksi şoförüne gideceğim yeri söylediğimde ritüeli tamamlamış olurum" diyor. Bunu da şöyle açıklıyor;
"Her sabah bir taksi durdurmak küçük bir eylem olabilir. Ama bir alışkanlıktır. Alışkanlıklar bir otoyolun giriş rampası gibidir. Sizi bir yola sokarlar ve daha ne olduğunu anlamadan kendinizi bir sonraki davranışa doğru son sürat ilerlerken bulursunuz"
Bir alışkanlığı kazanmak için ufak ufak başlamanızın daha iyi olacağını bilirken bile büyük başlamanın çok kolay olduğunu söyleyen Clear, "Bir değişiklik yapmayı hayal ederken heyecan kaçınılmaz olarak kontrolü ele alır ve kendinizi çok erken zamanda çok fazla şey yapmaya çalışırken bulursunuz. Bu eğilime karşı koymak için "İki dakika kuralı" uygulayabilirsiniz. Yani alışkanlıklarınızı sadece iki dakika ile sınırlandırın. Örneğin; her gece kitap okumak istiyorsanız bunu bir sayfa okumaya indirgeyin. Veya 5 km koşma fikrini ayakkabılarınızı bağlama eylemine indirgeyin. Bunu yaptığınızda iki dakika size yeterli gelmeyecek ve harekete geçeceksiniz ancak o eylemi gerçekleştirmiş olacağınız için alışkanlıklarınız yavaş yavaş kendiliğinden gelişecek" der.
Yani aslında bir alışkanlığı kazanmadan önce ona giden en kısa yolun alışkanlığını edinmek çok daha yararlı olacaktır. Böylece 2 dakikalık eylem sizi tatmin edecek ve daha fazlasını isteyeceksiniz.