Cennetin serin gölgelerinde uzanan o ilk ağacın adı, insanlık kadar eski bir tartışmayı beraberinde getiriyor. İncir mi, hurma mı, yoksa adı bile söylenemeyen o gizemli ağaç mıydı?
Cennetteki ilk ağacın adı nedir?
Tuba, Arapça kökenli bir kelime olup "güzellik", "iyilik" ve "mutluluk" gibi anlamlar taşır. Bu kelime, Kur'an-ı Kerim'in Ra'd Suresi'nin 29. ayetinde geçmektedir:
"İman edip salih amel işleyenler için Tûbâ ve dönülecek güzel bir yurt vardır." (Ra'd 13/29)
İslam inancına göre, "Tuba" ifadesi çoğunlukla cennette bulunan eşsiz bir ağaç olarak yorumlanır. Bazı kaynaklar, Tuba'nın cennetin bizzat kendisi olduğunu öne sürse de, müfessirler arasında en yaygın görüş onun cennetteki görkemli bir ağaç olduğu yönündedir. Özellikle Kurtubî gibi tefsir alimleri, bu görüşü desteklemişlerdir.
Rivayetlere göre, Tuba ağacının kökü gökyüzünde, dalları ise cennet köşklerine kadar sarkar. Meyveleri tükenmez, her daim tazedir. Hadislerde, bu ağacın büyüklüğünden ve cennetteki güzelliklerle olan ilişkisinden sıkça söz edilir. Peygamber Efendimiz'in bir hadisinde şöyle buyrulmuştur:
"Tuba, cennette bir ağaçtır; gölgesi yüz yıllık mesafeyi kaplar. Cennet elbiseleri onun tomurcuklarından yapılır."
Tuba ağacı İslam kültüründe cennetin sembollerinden biri olarak kabul edilir. Gerek ayetlerde, gerek hadislerde ve tasavvufi eserlerde bu ağacın ihtişamı anlatılır. Ancak "cennetteki ilk ağaç" şeklinde kesin bir bilgi İslam kaynaklarında yer almaz; dolayısıyla Tuba'nın bu anlamda özel bir önceliği olduğuna dair net bir ifade yoktur.
