Günlerdir dur durak bilmeden yapmış olduğum incelemelere-araştırmalara, üzerinde çalıştığım grafiklere-tablolara; “Akrep yeni ayı, Satürn retrosu ve Narlıdere Metrosuna!” dair gerçekleştirmiş olduğum gözlemlere istinaden bu yılki asgari ücret tahminimi sizlerle paylaşıyorum.
Küsurata takılmaz ve artı-eksi % 1'lik yanılma payımı da göz önünde bulundurarak beni mazur görürseniz, bu yıl asgari ücrete mahkum dar gelirli vatandaşlarımızı yakından ilgilendiren büyük bir değişim yaşanacak ve asgari ücret, ‘SEFALET+AGİ’ (Asgari Geçim İndirimi) olarak açıklanacak.
Evet, yanlış okumadınız; ülke tarihinde bir ilk yaşanacak ve asgari ücret hiç görülmediği üzere bu yıl “SEFALET+AGİ” olacak.
Ne bekliyordunuz yani? Ciddi ciddi asgari ücretliden devlet vergi almasın, brüt ücret şu kadar olsun, çiftçinin borçları ertelensin, esnafa faizsiz-ertelemeli krediler verilsin falan dememi mi bekliyordunuz? Onu ve benzer şeyleri birtakım yetkililer söylüyor zaten ama onların söyledikleri de benim dile getirdiğim kadar etkili hali hazırda. Ben en azından etkisiz ve yetkisiz olmanın bana verdiği hür irademle not düşüyorum tarihe kendi adıma; gönül rahatlığıyla olacağı söylüyorum size. Gönül rahatlığından kastım, bu durumdan duyduğum mutluluk değil elbette; öngörüme olan güvenim.
Bazı ülkelerden ve kendi ülkem Türkiye’den örnekler vererek bazı mal ve hizmetlere, ne kadar süre ve zamanı kapsayan süre içinde çalışarak sahip olabileceğimize dair örnekler vereceğim:
Mesela, şu anda yeni çıkan bir cep telefonunu satın alabilmek için bir İsviçre vatandaşı ortalama 4.4 gün, Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı 6.1 gün, Avustralya vatandaşı 6.6 gün, Kanada vatandaşı 8.2 gün, Almanya vatandaşı 9.7 gün çalışacak önümüzdeki yıl. Sen ise aynı cep telefonunu Hindistan, Meksika, Filipinler vb. birçok gelişmiş ülke vatandaşından kat be kat daha fazla çalışarak yemeden içmeden ancak 103.8 gün çalışarak ve biriktirerek alabileceksin şeker kardeşim.
Aynı kıyaslamayı ikinci el bir araç için yaparsak durum daha da iç karartıcı, vaziyet daha da umut törpüsü.
Sıradan bir Amerika Birleşik Devletleri vatandaşı 2019 model lüks bir Suv'yi 19.000 dolara yani 9,5 aylık maaşıyla (Asgari ücret eyaletten eyalete farklılık göstermekle birlikte ortalama 2.000 ABD Doları) ve saatlik çalışma ücretleri ile bu rakam ikiye üçe katlanabilir) alabilirken aynı aracı ki, aynı araç değil zira vergi yükü nedeniyle sadece motor hacmi düşük ve çok daha temel versiyonları satılabiliyor bu ülkede; 350 ay (Bu hesaplamada da asgari ücret iyi niyetli bir şekilde 20.000 TL. olarak alınmıştır) çalışırsan alabileceksin aynı aracı. Bu kez yiyip içtiğini de varsayarsak hemen hemen sittin seneye (60 yıl) tekabül eder bu da.
Mesela işveren, farzımuhal 12 yıllık bir çalışanını işinden memnun olmasa bile işten çıkarmayacak ama 17.002 TL ile yaşamaya alıştıracak cefakar emektarını. İsyan etse üzerine türlü oyunlar oynanacak, yeni bir iş bulsa kıdem tazminatını ve işsizlik ödeneği hakkını kaybedecek olan çalışan ise eli mahkum bir şekilde bu postmodern mobbing’e boyun eğip devranın dönmesini ya da emekliliğini bekleyecek.
Hülasa sevgili okur, ülkede uygulanan mevcut vergi politikaları sonucu çok kazanandan az, az kazanandan daha çok vergi almaya devam edeceğimiz için bu yıl yine çok kazanan değil, daha az kazananların cefası ve sefaleti aynen devam edecek ülkemde.
Sonra da düzenlenecek ekonomi forumlarında, şirket toplantılarında bağlılık, istikrar, ahde vefa nutukları atacağız, “Ekonomik buhran edebiyatı” eşliğinde.
